W przypadku, w którym dochodzi do wniknięcia drobnoustrojów do wnętrza organizmu, np. w konsekwencji skaleczenia, na ratunek przybywają komórki układu odpornościowego, gotowe do natychmiastowego zniszczenia potencjalnie szkodliwych mikroorganizmów.

Układ odpornościowy to przykład precyzyjnej współpracy pomiędzy komórkami a białkami, która zapewnia zazwyczaj wystarczającą ochronę przed zagrożeniami ze strony drobnoustrojów.

Konferencja “Immunologia Dorosłych” od lat jest jednym z najważniejszych wydarzeń naukowych dla środowiska immunologów klinicznych z całej Polski, organizowanym przez Klinikę Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii, Alergologii i Immunologii Klinicznej Warszawskiego Instytutu Medycznego.

Co to są nanociała? Jak wielbłądowate pomagają nauce? Czy pacjenci z zaburzeniami odporności powinni otrzymywać szczepionki przeciwko COVID-19?

Czym jest mozaicyzm i jaki ma on wpływ na diagnostykę molekularną u pacjentów z zaburzeniami odporności?

W tym nagraniu odpowiemy na pytanie, który z nowo odkrytych patogennych mechanizmów powoduje powstanie głębokiego niedoboru limfocytów B i jakie są dalsze konsekwencje jego występowania, przyjrzymy się bliżej pacjentom z fenotypem deregulacji immunologicznej, oraz rozwiążemy zagadkę niedoboru ARPC5.

O tym, jak jeden człowiek może zmienić los wielu pacjentów w ponadmiliardowym kraju, co ma wspólnego leiszmanioza z PNO i dlaczego tak ciężko jest je zdiagnozować wśród chorób endemicznych, co dało wprowadzenie Newborn Screening w Brazylii i czy można pomóc pacjentom z PNO na obszarach działań wojennych opowiada prof. Małgorzata Pac, w opracowaniu sesji “Immunology and Infectious Disease

Do omówienia sesji wybrałem dwie wg mnie najbardziej interesujące i przydatne w praktyce klinicznej prezentacje.

Jedna z sesji plenarnych, w ramach corocznego spotkania Clinical Immunology Society  (CIS), poświęcona była przyszłości terapii genowej we wrodzonych błędach odporności.

Jedna z sesji plenarnych podczas tegorocznego kongresu Clinical Immunology Society była poświęcona nowym aspektom diagnostyki i leczenia zespołów hemofagocytarnych określanych w literaturze anglojęzycznej jako “hiperinflamatory syndromes”.