Jak diagnozuje się dengę – testy i rozpoznanie choroby

Lekarz, ubrany w biały fartuch, wypełnia dokumenty długopisem

Jeśli podejrzewasz u siebie  objawy dengi, lekarz może zlecić wykonanie specjalistycznego testu na dengę8.


W celu diagnozy dengi pobierana jest niewielka próbka krwi, która następnie trafia do laboratorium. Niektóre badania na dengę dają wynik już w ciągu 30 minut, inne wymagają więcej czasu.

Istnieje kilka rodzajów testów laboratoryjnych, których celem jest wykrycie wirusa dengi we krwi. Wśród nich znajdują się m.in. testy ELISA, które potwierdzają obecność przeciwciał klasy IgG i IgM swoistych dla wirusa. Niektóre testy pozwalają także określić, którym serotypem wirusa jesteś zakażony. Choć testy te są zazwyczaj bardzo skuteczne, żaden z nich nie daje 100% pewności 1,8.

Diagnostyka dengi pod mikroskopem

Dokładna diagnoza gorączki denga jest kluczowa, aby odpowiednio monitorować stan pacjenta i wdrożyć właściwe leczenie. Wiele krajów prowadzi rejestry zachorowań, co pozwala śledzić rozprzestrzenianie się wirusa na świecie. 
 

Leczenie dengi – co robić przy podejrzeniu zakażenia? 1,2 

Nie istnieje specyficzne lekarstwo na gorączkę denga, ale można leczyć objawy dengi. 

W przypadku łagodnych objawów infekcję można zwykle przejść w domu. Ciężka denga wymaga jednak leczenia szpitalnego. 

Jeśli podejrzewasz, że masz dengę: 

  • niezwłocznie skonsultuj się z lekarzem,
  • wykonaj odpowiednie badania laboratoryjne,
  • pij dużo wody,
  • odpoczywaj jak najwięcej,
  • w przypadku gorączki skonsultuj się z lekarzem w celu dobrania odpowiedniego leczenia. 

 

Czego nie należy robić: 

  • nie ignoruj objawów ostrzegawczych ciężkiej dengi, takich jak ból brzucha, wymioty czy krwawienia,
  • nie zażywaj aspiryny ani ibuprofenu bez konsultacji z lekarzem – mogą one zwiększyć ryzyko krwawień  

Jeśli masz łagodną postać choroby, powinieneś poczuć się lepiej w ciągu tygodnia. Pamiętaj jednak, że przebycie dengi nie chroni przed ponownym zakażeniem innym serotypem wirusa. 


Informacja dla czytelnika: Treść artykułu została opracowana w oparciu o aktualną wiedzę medyczną oraz dostępe publikacje naukowe i rzetelne źródła, takie jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oraz recenzowane czasopisma medyczne.  

Referencje

  1. World Health Organisation. Fact sheets on dengue and the severe form of dengue. Available at: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/dengue-and-severe-dengue, dostęp: 06/2025. 
  2. Chawla P, et al., Clinical implications and treatment of dengue. Asian Pac J Trop Med. 2014 Mar;7(3):169-78. 
  3. Rivera A et al., Travel-Associated and Locally Acquired Dengue Cases — United States, 2010–2017. MMWR Morb Mortal Wkly Rep 2020;69:149–154. 
  4. Halstead S, Wilder-Smith A. Severe dengue in travellers: pathogenesis, risk and clinical management. J Travel Med. 2019 Oct 14;26(7):taz062. 
  5. Murray NE, Quam MB, Wilder-Smith A. Epidemiology of dengue: past, present and future prospects. Clin Epidemiol. 2013 Aug 20;5:299-309. 
  6. Tiga DC. et al., Persistent Symptoms of Dengue: Estimates of the Incremental Disease and Economic Burden in Mexico. Am J Trop Med Hyg. 2016 May 4;94(5):1085-1089. 
  7. https://www.cdc.gov/dengue/hcp/diagnosis-testing/?CDC_AAref_Val=https://www.cdc.gov/dengue/healthcare-providers/diagnosis.html, dostęp: 06/2025. 
  8. Chong et al,. Diagnostic accuracy and utility of three dengue diagnostic tests for the diagnosis of acute dengue infection in Malaysia. BMC Infect Dis 20, 210 (2020). 
  9. https://www.gov.pl/web/gis/program-szczepien-ochronnych-na-2025-r, data dostępu: 06/2025 

C-APROM/PL/DENV/0014, 06/2025